زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

ابن رویده





ابوعبدالله محمد بن جعفر اهوازی، معروف به ابن رویده، از راویان قرن سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابوعبدالله محمد بن جعفر بن عنبسه اهوازی حدّاد، ابن رویده، نجاشی به‌طور جداگانه از او و فرزندش علی نام می‌برد و شهرت آن دو را «ابن رویده»، و محمد را مختلط الامر از موالی بنی‌هاشم می‌داند. علامه حلی این کلمه را «ابن ریذویه» ضبط کرده و نام پدر و پسر را در زمره ضعفا آورده است. در منابع روایی شیعه از علی بن محمد بن جعفر بن احمد بن عنبسه به عنوان «مولای رشید» نام برده شده و نجاشی می‌گوید که علی از دارم بن قبیصه که صحابی امام رضا (علیه‌السّلام) بوده، روایت دارد، بنابراین پدرش محمد را باید از رجال قرن دوم و سوم به‌شمار آورد. محمد کتاب‌های الخصال و الکمال را از خود بر جای گذاشت که کتاب دوم در خصوص آداب و اخلاق است.

۲ - پانویس


 
۱. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۷۶.    
۲. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۳۶۸.    
۳. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۴۰۳.    
۴. شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۳۸۷.    
۵. شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۳۹۴.    
۶. طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۱۴۸.    
۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۶۲.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۷۶.    
۹. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۱۶۸.    
۱۰. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۱۷۰.    
۱۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۷، ص۱۶۲.    


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۶۳، برگرفته از مقاله «محمد اهوازی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.